Dresaż należy do olimpijskich dyscyplin konnych. Jego piękno przejawia się w precyzyjnym realizowaniu zadanych figur jeździeckich. Wymaga od jeźdźca i konia najwyższego poziomu porozumienia i skupienia. Charakter jak i oprawa konkursów w ujeżdżaniu cechuje się dużą elegancją oraz szykownością. Dlatego też jest one przeważnie porównywalne z łyżwiarstwem figurowym lub tańcem.
Zawody ujeżdżeniowe podzielone są na klasy. Aktualne klasy w kolejności od najprostszej do najtrudniejszej to klasa: L, P, N, C, CC, CS, Grand Prix, a także Grand Prix Special. Każda z tych klas ma obowiązkowe elementy, które jeździec wraz z wierzchowcem muszą zrealizować podczas przypisanego do nich programu. Ubiór jeźdźca musi spełniać określone w przepisach wymogi, a niektóre jego części zależne są od rangi konkursu. Koniecznie każdy jeździec startujący w zawodach ujeżdżania powinien być odziany w:
Kask ochronny bądź cylinder – obowiązkowo każdy uczestnik powinien mieć na głowie kask jeździecki. Zalecany jest, także jego ubiór przez osoby pokazujące wierzchowce podczas przeglądu weterynaryjnego. Akceptowalna jest jazda w cylindrze przez zawodników osiemnastoletnich, a także starszych, którzy dosiadają wierzchowce co najmniej 7 letnie.
Marynarkę lub frak – obowiązkowo jednolitego koloru granatowego lub czarnego, dopuszczalne są tylko delikatne zdobienia. Marynarka dozwolona jest do klasy CC oraz w zawodach rangi regionalnej. W klasach wyższych jeździec koniecznie musi być ubrany we frak.
Bryczesy – koloru białego albo kremowego.
Krawat lub plastron – koloru białego, kremowego albo o kolorze fraka.
Rękawice – białe, kremowe albo zgodne z kolorem fraka.
Buty jeździeckie – długie czarne albo dobrane zgodnie z kolorem fraka.
Wojskowi lub mundurowi nie są zobowiązani do ubierania obowiązkowego ubioru. Pozwala się im nosić strój cywilny bądź służbowy. Jednak muszą posiadać kask jeździecki.
Nasz koń powinien być także właściwie przygotowany do zawodów dresażowych. Po pierwsze jedynym dopuszczalnym modelem siodła jest siodło ujeżdżeniowe. Pod nim musi znajdować się biały czaprak. Kiełzno wędzidłowe stosowane jest w klasach łatwiejszych, w klasie LL stosuje się ogłowia bezwędzidłowego natomiast w klasach trudniejszych obowiązkowe jest ogłowie munsztukowe. Niedozwolone jest ozdabianie naszego wierzchowca. Dopuszcza się tylko zaplatanie ogona i grzywy.
